Varım(sın) Yokum(sun)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Varlığında, Yokluğunu da hissedebilmek...
Aslında Gece de Benim,
Gündüz de… Güneş de benim, Ay da… Vardım… Var oldun… Yoktum, yok oldun.. Aşk’tım.. Aşıktın… Seslendim.. Sesime Ses vermedin… Gittikçe küçüldü Sesim, Kendim de duyamadım. Yaklaş… Bir nefes mesafesi kalana dek. Uzaklaş… Her şey gözlerinden silinene dek. Şimdi Sen özlemiyorsan, Ben Hiç’im… Sen yoksan, Ben Ney’im…? Varsan; Varlığım, Yoksan, Yokluğumsun… Gittiysen, Yok olurum… Nevin Akbulut Yedi-Temmuz-İkiBinOnBir*14:00 |
şiirde;Aslında Gece de Benim,
Gündüz de…
Güneş de benim,
Ay da…
Vardım… Var oldun…
Yoktum, yok oldun..
Aşk’tım..
Aşıktın…
...kısmı ben olmanın önceliğini hakikaten yerli yerinde anlatıyor...
ancak;
Şimdi Sen özlemiyorsan,
Ben Hiç’im…
Sen yoksan,
Ben Ney’im…?
Varsan; Varlığım,
Yoksan, Yokluğumsun…
Gittiysen,
Yok olurum…
..bu beni yoruyor...ben ben isem sen gidince de burda olmam lazım erimemem lazım...lakin gidince yokum...aşkın karmaşası bu mu acaba...??
tebrik ederim Nevin hanım..ben olmayı bilemeyene yol gibi...