MİRAÇ
Gece yolcusuna, ulu davette,
Zamanın, mekânın dürülüşü bu. Vahdet illerinde, canlı ayette, Muhabbet bağının, örülüşü bu. Aklın Cebrail’le, aşkın Burak’la, Zevki Refref ile en son durakta, Bir anda cem olup, yakın ırakta, Can ile cananın, görülüşü bu. Rahman süvarisi kalkınca şaha, Bir lahza yollarda eğlenmez daha, Gözleri kaymadan, hedef Allah’a Gönlü küheylanın, sürülüşü bu. Seven sevdiğinden, duyup “dön gel’i” Koparttı ipleri, kırıp çengeli, Sitre-tül münteha denen engeli, Tevhit küreğiyle kürüyüşü bu Her kapıyı açan, kalbi zikirle Âlemlere rahmet, dâhi fikirle Makamı Mahmud’a, Hamdi şükürle Sıfatların Zat’a, yürüyüşü bu. O zümrüdü Anka, zamanı yardı Bir anın içinde, Kaf’ına vardı, Kaplayan kapladı, kuşatıp sardı, Zat’ın sıfatları, bürüyüşü bu. Hiç gayrı bakmadı, o Zül Celale, Gördü Ekrem yüzü, baktı Cemale, Yüce mertebede, erdi Kemale, Yaralının onda, çürüyüşü bu. 28.06.2011…Mustafa YARALI Edebiyat defteri ailesinin değerli yöneticileri ve üyelerinin, gerçek Miraç’la şereflenmesi dileğiyle, sevgi, saygı, selamla kandillerini kutluyorum. |