gel/me/sen
yok,yok
gelme/sen yoksa fırtınaya tutulur yürek. kalp bir kez daha dindirebilir mi acısını? yalnız başına. iyisi mi kal olduğun yerde yıkıntılarını dolaştığın harabelerinde. bak bakalım kalmış mı taş taş üstünde. belki fırtına öncesi sessizliğini yaşıyor ruh belki kulağını kapadığında dinmişti sesi dinginliği bundandı bilemedi. bilmiyorumki kaç yara öldürür ruhu? kaç yanlışta gelir masalın sonu? belki beklemeli belki gitmeli belki bitmeli en iyisi merak etmemeli olasılıkların topunu kafadan silmeli belkilerin üstüne bir çizgi keşkelere zaten hiç düşmemeli |
Tebrikler.
Sevgilerimle...