gel/sen
bir hazan sessizliğinde gel
dökülen yaprakların sarısında ve yalnızlığında ağacın henüz tamamlanmamış bir evrimin ortasında bir bahar sabahı gel ötüşen serçelerin sesinde tomurcuğun çiçeğe durduğu anda çayırlardaki çiğ kurumadan dirilişin çağrısına kulak ver her biri sesleniyor sana farklı notalarda. yağmur,kar veya fırtına mevsimlerden kış da olsa gel işte sen, geç kalmışlığına aldırma vakitsizliğinden sızlanmaz hiçbiri devrederken umutlarını yarınlara gitmek için de olsa gel/sen gönlümün misafir odasına. her mevsim kucak açmış sana |
Kutluyorum...