Yüzüme Tükürüyor Martılar
Kanadım;
Omuzlarıma yüklenirken gecenin yükü, Kan saatlerinde gözümün yırttığı mavi atlasa Kanadım! Soğuk değilmiş ey sevgili beni üşüten Sevgiyi ilmek ilmek yüreğimde örüp, Meğer sahne arkasına gizlenen bir gidişmiş Ardından yüreğimi ıslatan... Çok geç fark ettim Çok geç Ne kadar da yazık Rüzgâr bile üşürmüş tir tir titrermiş yapraklar Saçlarıma dolan sisli bulutlarıyla Ah nasılda kanadım bilemezsin ki Hüzünlerim bile alışkanlık oldu Sana olan hasretimde yüzüme tükürüyor martılar Siyah beyaz bir resimde bir solgun umut, Ben bilmeden kendime kanamışım! Ayaklar altında çiğnenen kum gibi Çiğnendi gururum döküldü sağa sola. Şaşkın günlerim, yalpa vuruyor çaresizliğim Eriyor kelimelerim, tükendi şiirlerim Bir ceylanın gözünde yudum yudum özlemlerim Ey vah! Ne bahar kaldı Ne kış Her mevsim seni biçiyorum... Kurumuş gül gibi yol oldum ayaklarına Göz göz oldum dökülüyorum topuklarına Boş ver der gibi bakma öyle Ben senin için kendimden geçiyorum. Yetmedi mi sevgili Daha yetmedi mi? Senin için ben senden vazgeçiyorum... |
Saygılarımla