Kısa Metrajlı ÖmürlerEn uzak burç düşer Mavi sayıklamalar ardınca Şehir gridir Kaldırımlar, taşlar, evler ve umudunu yitirmiş tanıdık ümitler Alımlıdır gökyüzü Sinekler taşır dünyanın kahrını Metrajı kısa bir nefestir kelebek Güneş yıkar kirlerini alev alev Gerçeğe hiç bu kadar yakın değilken Susar ölüm, yutkunur Haziran sabahında Rüya görür gibi, zorla söner ışıklar Açık hislerinde beyin karartılar görür En beyaz mavi kanadı En anason ve biraz da kadınsı Bazen bildiğine küser gibidir sessizliğin yamacı Ellerini kaldırır şehrin tüm kanatsızları İndiği an bitecek yolculuk olur her gün Şehir biraz daha gri Boşvermişliğinde Adamlar nefessiz kalır Kadınlar ölür Şehrin çok sesliliğinde Son söz kadar manidar anımsanır Balıklar bir başka sazan kalır İnanmamak rüzgarlarında Sırt üstü yüzüveren kaplumbağa gibi Sıratlar çizilir şehrin gölgelerinde Adamlarda, kadınlarda artık ölüdür Gri, simsiyah olduğunda ... Bir Garip Şair |
sonra...