Aslında tek türküydü bizim dilimiz
Anlamak içindi ve anlaşılmak içindi sevgimiz

Sabah mahmurluğunda bakır cezvelerimiz oldu
ara sıra dibi tuttu ve içemediğimizde
hiç içselliğini kaybetmeyen mısralarımız ile
yazdığımız mısralarda doldu bir üçüncü sayfa Türkçesine

Küme küme toplandı ırklarımız
Her biri kendi dilinde efsane
Kuruyan yapraklar misali yine
Döndü huşusunda şen arklarımız

Ve martılar uçurduk
Rengarenk
Grev yapan tütün işçilerinde

Saf bir mutluluk oldu
Koca şehirlerde bastığımız toprak
ile alınan hava
içilen su

Kuyusu kazılmış komplimanistlerde
Antropolog sabrı ile
oraklarını
sabah ezanıyla çektik

Hiç kara haber düşlemedik
Hiç kara haber beklemedik
Hiç kara haber süslemedik

Sabah yalnızlığında ya bir fincan kahve
ya da bir bardak sıcak çay
bekledi bizi
Biz tıpkı sokaklar gibi bölüşüp
Alfabeye olmuş iken pay

...