PAŞAKAPISI CEZAEVİ'ne
Paşakapısı Cezaevi;
Ağırdan kapatırken demir kapılarını, İçeride Kader ağlarını örüyordu. Burada Hiç kimsenin farkı yok Herkes birbirinin aynı. Akşam, Çökerkerken bütün ağırlığı ile Üzerimize, Düğümlenir nefeslerimiz, Gözbebeklerimizde. Susar zaman, konuşamaz. Çaresizliğin elinde paslı bıçak. Yüzer derilerimizi, acımaz. Bir gelir Bir gider anılar. Gecenin geç saatleri, Duyulmamış havaları çalar. Sıcaklığını hissederim; Karantina üst koğuşunun. Gönül ister ki, Suçsuz olalım. Paşakapısı Cezaevi, Anılarımızda tatlı bir ıslık çalalım......... (23.8.2003 tarihli 5. şiir kitabımdan) |