Daha 20 günlük küçücük bir can dı o ... İsmini bile koyamamıştım ki ... Ecel aldı işte ... Allah kahretsin ...

En hazin, en ağlamaklı şarkıları dinliyorum bu gün
Kadeh kadeh yudumlarken ayrılığını en derin hüzzam makamında
hiç durmuyor göz yaşlarımda sel baskınları
vakitsizce gidişinle yaralandım en derinden be küçüğüm
ellerimden kayıp giden bir hayat
bir can
bir nefes din sen

son nefesin di uyurken göğsümde
ah edip inlerken
son vedandı ellerimdeki o küçücük yüreğinle
buz gibi soğuk ellerin
ısıtamadım işte kahretsin
ne yaptıysam olmadı be küçüğüm
soğuktu bedenin gün geçtikçe soğuyordu
oysa göğsümde yatırmıştım seni
ellerimin arasında bile ısıtamadım ne yazık ki
ağlamaktan görmüyor gözlerim şu an
ne yazdığımı bile

canım küçüğüm
çok sevmiştim seni
hem de ne çok sevmiştim be küçüğüm
sen artık bahçemde açan bir hüzünlü bir çiçeksin
ah küçüğüm
seni anımsatan güzel ve küçücük yapraklarına bakmaya bile kıyamadığım
hüzünlü sarı yaprakların hep canımı acıtacak

sen bakma benim ağladığıma ne olur
mutlu ol küçüğüm
gülümse bana zaman zaman
öyle ihtiyacım var ki buna
gözüme toprağın kaçtı belki de
göz yaşlarıma aldırma sen
rahat uyu ne olur

ben gülümseyemem artık
ne olur anla beni küçüğüm
bir yanı yüreğimin seninle gitti
kara toprak aldı seni işte ellerimden
karardı bütün dünyam
gidişini kabullenemedim ben

ah küçüğüm be ah …
efkarlıyım işte
göz yaşım sel gibi
anla beni ne olur
mutlu bir rüyaydı seninle birlikteydim işte
bari rüyalarımda bana gel
ne olur be küçüğüm
göğsümde sevip okşayayım
uyutayım seni

isyanım kadere yazılmış böyle
öpmek istiyorum işte seni küçüğüm
öpmek
bir daha
bir daha öpmek istiyorum o güzel gözlerini
Allah kahretsin böylesi kaderi be küçüğüm
Allah kahretsin …




Mert YIGITCAN
26 05 2011 istanbul