ÇAL KAPIYI USANMA
Hani öyle bir zaman gelir geçer ki serden
İstersin başın alıp vurup seyran etmeye Unutup gam kederi kaçıp olduğun yerden Zamanın kuytusunda bilinmezde yitmeye Kimi gün bir şarkıya sığar şu koca alem Meltemler bürünürken gökkuşağı rengine Düşlerin sarmalanır aklına gelmez elem Giyinir tüm renkleri çıkarsın aşk cengine Bazende tek bir nefes dar kafes olur sana Çırpındıkça incinir kol ezgin yürek bezgin Mesafeler daralır sabır lazım insana Çeker çekistirirsin hizaya gelmez dizgin An gelir öfkelenir parlarsın durduk yerde Irak ol ! Benden deyip yüzün öte çevrilir Umursamaz her tavır koyarken seni derde Kırgınlık gönle düşer koca çamlar devrilir Ertelersin hayatı aman sende! Diyerek Dostlarım uzak durun bugün yok hic bir tadım Her geçen dakikayı hesaptan düşmek gerek Varacağın son durak yaklaşır adım adım Adın ya insanoğlu ! Hırs sende tamah sende Umutların tükenmez hepsi olacak sanma Hayat bu! Gerçeğiyle ağlasan da gülsen de Çıkarsa duvar çıksın çal kapıyı usanma! Nezahat YILDIZ KAYA Güzel yorumuyla şiirime yürek sesi olan sevgili Mehmet Ali Yalgın beye ( m@li64 )teşekkür ederim. |