Ve Melekler AğladıVe bugün yağmur yağdı Sana benzeyen her şey öldü. ... I Çocuklar öldü Ellerinde sandık sarısı umutlarla Tavan arası yasaklarla Cenin gibi flu İki dudak arası tutkuyla Yaşamakla-gitmek arası kaçak bir intiharla . Her şey öldü bugün Tıpkı sana benzeyen yarım yamalak eksik bir kahkahayla. II Umut öldü meselâ Saf bir çocuğun güncesi olan Ve duvarlar örüldü yalnızlığa dair Bir yosmanın piç düşü kırıldı yastığına Sonrası budalaca yapılan ihtilâller. Darağacı kurulmadan Asıldı bütün düşünceler Dilime zerk edilen yalnızlığın korkak büyücüsü Kapat gözlerini de Ölüm nedir öğreteyim sana. III Ve bir kadın doğdu senden habersiz Havva’nın kokusu avuçlarında Gel-me dedim! Dinlemedi. IV Odana sureti çizilen kadın Adem’in kokusuyla Yüzüne cennet sürmeye geldi Ki bilirim En sevdiğin kokudur Havva. Suni teneffüs saatlerinde uyanırdı düş Soyunurdu arsızlığıyla Arsızlık dudağına yakışan en güzel çıplaklıktı. V Tiz bir çığlık gibiydi sana benzeyen her şey Bense Kirpiğine yakışan fakir bir yel Yavaşça dudağına süzülsem Ağlar melekler. |
Bense
Kirpiğine yakışan fakir bir yel
Yavaşça dudağına süzülsem
Ağlar melekler.
Çok güzel bir anlatım. Şiir ben buradayım diyor..
Tebrikler Meryem hanım..
Sevgi ve saygıyla esen kalın...