Sığınağımızın... En tenha kuytusunda alaca karanlığım Hangi yaşamlara gebe sabahlarımız Sönmeyecek mi bu magma Kaç dağdan daha akacağız kentlere Güz yanığı çiyden damlam Soluğumun ardındaki hüznü narin Derinliğimde suzinak harman Yokluğumda varlığımsın…
Beste yüzlüm… Tövbe sarnıçlarımın zemzeminden süzül Kefaret havuzumun derinliğinden Şehrimin bendeki yakasında ak Göreceksin.. Her taş altında suretimden Güleç kaldırımlarımda daralmış Bin bir çıkmaz sokak bulacaksın Hasretimsin...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kar Gülüşü şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kar Gülüşü şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Merhaba Hazal...merhaba şiir...kar gülüşünün kar yangınları düşmüş yüreğine...ben karları oldum olası sevdim...beyaza bürününce; her yer gözümde pak ve temiz görünüyor... insanlar...kendim...çocuk yüreğim...ve o gül yüzlü çocuklar kapıma gülüşlerini bırakıp gidiyorlar...şiir başlığıyla zaten büyülüyor...gerisi çorap söküğü gibi almış başını gitmiş...öyle güzel ve derin...
kendimi bulamadım ki bir türlü...bir yakalasam zaten güzel bir falakaya yatıracağım ama...gelmiyor ki... kaçacak ve saklanacak bir delik buluyor hep kendine:))))
yüreğine ve emeğine sevgimle...