YOKLUĞUNDA
Gün
Karanlığı bırakıp giderken, Çaresizliğin Zafer çığlıkları yükselir Bu kentten. Bu kent ki Hiç sebepsiz terkedilişin Tek şahidi. Koynunda saklar beni. Akşam, Olanca hızıyla çıkagelir. Yanında yalnızlık, Çözülemeyen sır. Dertlerimle gecelerimi, Birbiri ardına düğümlerim. Dayanamaz, Onlarla patlar duygularım. Uykusuz geceler, Ne kadar da beni sever. Tutamam Tavanda oynamaya başlar Anılar, Üçer beşer. Dağılır her tarafım Ayrı yönlere. Ortada kalmıştır Sevgi dolu yüreğim. Boğuşarak, Yaşam savaşı verir Sensizliğinle... (18.6.2002 tarihli - 3.şiir kitabımdan) |
Saygılar...