BÜLBÜLÜ ŞEYDA OLMUŞSUN
Ah-u zara mı düştün sen bülbül-ü Şeyda olmuşsun
Hiç bitmez derdin şakıyıp her seher vakti ağlarsın Gördüm dün gece sahilde denizce keder dolmuşsun Müteredditsin nedense zamana uyup çağlarsın Seher yelleri esmezse sanki bin dertle solursun Nisan yağmuru ol da yağ her yer rahmetle göversin Gördüm ki öğlen güneşte huzme altında olursun Aksın durmadan zamanın bütün gizlere şan versin Aşklar merhale merhale okumadan o kitabı Ümmidir sanki bilemez sevda yolunda giderken Hiçbir makamı öğrenmez yudumlamazsın sen abı Kulaktan dolma kargaca çağlar boyunca öterken Rızkı uğruna kuş bile günde kaç kere eşinir Sen âdemoğlu nedense hiç gayret etmez beklersin Kâinattaki canlılar bütün bunları düşünür Kendi faydana olanı akıl etmeyip teklersin Ne çabalarsın avare, şaşkın ve bizar aklınla Alırsan çok yol bilesin zarar ziyana düşersin Boş zamanlarda biriken kim bilir ne var saklında Onca alamet görüp de kendine mezar eşersin Güneş altında durdurup elini buzla bağlarsın, Hiç dinlemezsin kimseyi tahammülün de kalmamış Pota içinde kor olmuş cevherle teni dağlarsın Desin duyanlar herkese özün hiç murat almamış Güneri Yıldız (Elazığ, 23.03.2011) . |
çok güzeldi......kutluyorum yazan yüreği
selam ve saygılarımla