Islak yürekli
Bir kış büyür satırlarda
Bir virgül ayaz
Üç noktaya teslim gülüşler
Ant içmiş gecede gözler…

Dilimin dengesinde
Ilık bir hüzzam
Kıyısında gardiyan mahzunluğum
Dili çözülmüş imgeler dudağımın ucunda
Çocukluğumu astım vurgularına…

Yatıya kalıyorum yeniden çocukluğumla
Parmak izleri bileklerimde titriyor hâlâ
İndi inecek gözlerimden hüznün buruk yaşları
Heval bir isyan ki geç kalınmışlık benzemez hiçbir ağıda….



“lekelenmiş zamanın boşluğunda”
Haraca kesilmiş yalnızlığım var
Suiistimallerin ülkesinde sendeliyorken fikrim
Düşüyorum durmadan kendi kuytularıma…



Dilimi yuttum heval!
Mangalda kül bırakmazken imzalı cümlelerim
Öksüz bir martının çığlıklı teri değdi
Dalgalandı can yerim
Çırpınır şimdi gölgesinde kaderim…



Ah…
Bir ozanın yaşlı gözleri dokunur ahlarıma
Soğutup sesini türkülerden
Bir masal dağında
Yitik sözcükleri buduyorum dikiş tutmayan dualarımla…