Neredesin!
mevsimlerin menekşesi
üç yapraklı yonca kirazın çiçeği, dili su dudağı ekin sözü harmanda haylaz at gibi dolaşan minneti dermansız dert olup yüreğime bulaşan sevdiğim neredesin! parkasını panzer yapıp sırtında taşıyan gülle burun buruna yaşarcasına ölümle sevişen gözü kara aşkı ak şehrin çıplak kaldırımlarında vurularak başı kucağıma düşen yâr; azar azar can verirken kollarımda parmağındaki gümüş yüzüğü avucuma sıkıştıran ve kurşunu bile boynuna yakıştıran sevdiğim neredesin! neredesin aşkı fikir fikri aşk olan kız! bağışla beni canımın canı, ölü dudaklarından son kez öperken yine tarayacaktım saçlarını yine ellerim yüzünde gezecekti kelepçelenmeseydi bileklerim! seni öyle özledim ki neredesin! |