Düşündükçe Seni....Düşündükçe utandığım ve sevebildiğim, Her nefes alışımda yinelediğim, Gözlerimin sancılı bakışlarında Hayalini kurduğum, Kimseye benzetemediğim, Herkeste onu gördüğüm, Her adımımda ona gittiğimi zannettiğim, Yollarını bildiğim, Yollarına varmaktan korktuğum, Yollarda onunla konuştuğum, Yaptığı ayranla hayat bulduğum, İncitilmesinde kahrolduğum, Sevincinde mutlu olduğum, Üzüntüsünde mahvolduğum, Hep bir sıfat ile beraber yanında durduğum, Onu düşlerken ben olmayı beceremediğim, Benlerden kaçtığım, Sokaklar boyunca adına şarkılar söylediğim, Her harfinde yalnız benim olduğum Ve her mısra da onu anlattığım, Unuttuğumu hatırlatan güzelim, En büyük imtihanım, İmtihanlarımı onla yaşadığım, Sevdiğim, Ama bir türlü mutlu edemediğim, Hep seveceğim, Belki bilinmeyecek hayallerim, Sözlerin kutsallığında bilinmezlerdeyim, Çok yakınım, Hep en sonlarda oyun oynamaktayım, Lafların son ebeleme oyunundayım, Yakalanmak üzereyim, Gözetlemekte bir an durmayanlarla görüşeceğim, Adlarında huzur olanlara yakınım, Sevdiğimin ateşinde yanan bir pervaneyim, Yollarımın sonundayım, Daha genç,taze bir pervanede olsam Yanmak için beklemeyeceğim Onun için,bizi yaratan adıyla biteceğim, Son olmayacağım,ilkte bilinmeyeceğim Tekrar olduğunu zannetmeyeceğim, Sanlarla kanmadan döneceğim Topladığında herkes gibi bende olacağım Belki utanacağım Halime yanacağım Pervane gibi yanıpta,yanıklarımla görüneceğim El pençe dururken,kavrulacağım Haşlanacağım Ama yanmalara kanmayacağım Yanmayı biliyorum Korkmuyorum Kaçmayacağım Sevgimle utanacağım Ama dilenmeyeceğim Of……………… Oh demeyi özleyeceğim demeyeceğim Oh demeyi hiç bilmedim ki! Ondandır tüm yanışlarım… Ondandır bu zamana kadar aldanışlarım Bu yoldan dönmeyeceğim biliyorum Pervane gibi yanmaktan da vazgeçmeyeceğim Hep bir umutla gideceğim Hayatım bitene kadar biteceğim Bildiğim tek şey şimdilik, Gittiğim yerlerde hep deli bilineceğim Hep … ***ADEM ORHAN*** |