kimse değil sensin işte!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın ’sen bana ışık ver yeter, bende filiz çok....’ ’Yalnızca bir kırıntıydın, içime ilk düştüğünde....’ sürgün edildiysem olasılıklardan özlem şah damarımdan akıyorsa kelimelerim boğazımda düğümse sorgulamıyorsam artık gelmişi ve geçmişi öyle alabildiğine rengarenk çoğalıyorsam düşünürken kuşlar havalanıyorsa içimde anlasana, sensin işte sebebi… en dibine batıyorsam sorgusuzluğun arınıyorsam hafızamın kirinden sebebim oluyorsan uyanmak için sağa sola bakma anlamak için beni aldırma sağlam duruşuma titriyor kalbim kimse değil sensin işte sebebi! yer gök yavan şimdi avareliğime acizim, gözlerim perişan, sözlerim biçare kanatlanıp uçmak vardı ya, hadi neyse… leyla bana, züleyha bana, şirin bana, aslı bana hikaye! öykündüğüm masallar değil, bilmelisin! anla, kimse değil sevdiğim; sensin işte! gözlerime inen katmerlenmiş hasret sesime ses veren merhabaların gizli sahibi ve gayem sana bir nefes miktarı yaklaşmaktır düşünüp durma, hesaplarla yorma kendini saklasam da bir bağ var aramızda, görmelisin! kimse değil, sensin işte ’can’ım tek bildiğim! fulya/mart2011 |