Bağışla(yın) beni
Ben bir yanlış anlama kurbanıyım bayım
...Avuçlarımın aldığı kum kadar çocuktum oysa
Uzayıp gitmesi gibiydi aşk
Bir kadının saçlarının tren raylarına
Ve ansızın dolanması hayat(ım)ın itinalı bir bıçağa
Meğer
Geç kaldığımca sevdiğimmiş ölüm
İçinden geçmediğim kentler kadar düşken gözlerin
Sıradan ve uzak bir misafirmişim dudağına






Nerden bilirdim gün gelip kirpiklerini
Siyah bir gece gibi
Mahcubiyetime örteceğimi
Ben bir yanlış anlama kurbanıyım bayım
Sandım ki
Yüzünden yağmuru okudum
Halbuki kendi gözyaşımda yıkanmışım
Kırılınca içimde tuzun sesi
Ağzımın kenarında ürkek bir dua
Yalnızlığıma sarılıp bir kez daha ağladım
Hem bilmiyorum hangi cüret(im)le beni sevdiğini s a n d ı m ki




Korkak bir sokak kedisiydim
Okşayınca burnumu şair parmakların
Kıvrılmıştım şefkatine oysa dokunmakmış öylesine
Bilirdim çamurluydu sicilim
Ve yine sana ayağımın altındaki toprak kadar inandım
Meğer
Geç kaldığımca sevdiğimmiş ölüm
İçinden geçmediğim kentler kadar yakınmışım kalbine...



_asmin_