gökyüzü bunalımlarıağaran geceye bak eski bir mezardan çıkan gün şems olsun uykum kum kırlangıçlarına suskun sokaklarından iki yana açılan yol şehri talan ettiren gamsız önce sen benden geç sonra çıldıran adamlar avuçlarına düşsün üzengilerinden atların avurtları çöksün olmadı kargılar saplansın karınlarına düşmanlarına dost gibi gülüverenlerin dudaklarımda kopan fırtınalara bak ıslıklı çakal gülüşüne şu korkulukların kısa kalıyor diye ağlarken uçurtma iplerine gökyüzünü genişleten Tanrıya şükür öyle ya nasıl da gizlenir toprağa cevher gülü koruyan diken sevilmez mi sürüngenlerin gözlerinde bir uçurum buldum nasıl da yukarı düşmüşüm gülüşümün ayazından cemreyi beklerken gözleri bulutlarda kalan yar az mı seninle üşüyen ellerimi ısıtan nefesimi paylaştım |
eserlerinizin keyfini çıkarın -- çıkaralım.. sevgiler şair