kar yağdı aşk şehrimeruhum; koca bir dağ misali ansızın çökmekte narin yüreğim; karmaşık renklerle dolu...................... İstanbul’un bile bu gün tadı yok yorgun, çaresiz saçlarına bir gecede aklar düşmüş.......................... bu gece kar yağdı aşk şehrime şeytana uydu bulutlar gri sema; kristal gözyaşlarını bıraktı hüzün dolu kaldırımlara çocukluğum geldi biran kar yağsın diye uyumadan önce dua ederdim sabahı iple çekip, düşler ülkesini yol alırdım sabahın kuş tüyü ışıkları odayı girdiğinde, pencereye doğru küçük ama derin adımlarla ablukayı alırdım buğulu camları. büyük bir üzüntü hapsolurdu yüreğime ’baba, yağmamış kar’ diye odadan burak olup solona koşardım baba; sabırlı haliyle tebessümle bakardı elindeki gazeteyi bir kenara koyup küçük kızı kucağına alıp pencereye doğru heybetli adımlar peyda olur, uyuyan kedi irkilirdi ’niye yağmamış ki bak sen şunun yaptığına’ deyip gökyüzüne kızarmış gibi görünürdü........................ bu gün aşk şehrime kar yağdı bedenim; beyazlığın masumiyetin büründü.................... Haydarpaşa; tarihin geride bıraktığı izleri daha da belirgin etmekle uğraşıyor......... Boğaz; beyazın üstünde ışık gösterisinde kuğu gibi görünmekte..................... Kız Kulesi, Marmara’nın gedikli mumu harikulade güzelliğiyle gözleri kamaştırıyor............... bu gün aşk şehrime kar yağdı doğduğum şehirde nadirdi bu vaka. içim bir garip ruhum; süt beyazlığın içinde taklalar açmakta yalmalanıyor çocukluğumla narin yüreğim; çoktan kalemimin ve kağıtın esiri olmuş 25/01/2011 gordion |
işitiyormusun sensizliği
kır tütüyor yeşil gözlerin
uzaksın, tuzaksın ,
kapılıyorum zakir uykularda
nedensiz, cevapsızsın
kardeşim, yutkundum nefesimi
saygılarımla