acıdan kavrulmuş kelimelerle

başlıyorum

satırlarıma

ikimizde

vuslatta burç olmak istiyoruz

birbirimize bakıp

geçelim

diyor gönlüm

özlem ateşlerinin içinde

ne olacaksa olsun artık

varolalım aşka

ağlayalım

gözpınarlardan

bembeyaz inciler aksın

sonsuzluğa..........


yoruldum

çok yoruldum vefalı!

hicran içimi sardıkça

sensizlik;

tenha gecelerin

sessizlik fısıltısında.......


hayal ikliminde koybolup

duruyorum

tutuyorum ellerinden

ayağa kalkıp

masumluğun;

mavi halıdaki pulları bile kıskandırıyor.



vuslutın sımsıcak kucaklaması

hicranın

bütün yorgunluğunun

ruhumda..........



dağların ağır yükü hafifledi sırtımdan

hicran deryasının derinliği artıyor

son demler.............



aşk ;

artık yalnız hissetmesin kendini

içinde aşk kokan harfler olacak

gordion