SâffâtF/elek b/inicisinden seyret, Süreyya ! Düş /künlüğüme dik/iş k/atarsın zünnarına. Y/ay kaşın s/onsuz at sürüleri Zülfün küfrü ye/terki d/olsun! Mihnet ç/eken yeryüzüm m/ahzen . B/akış oklarının ipini getir dedi; a/dam. Şulende mum gibi eridiğim k/adın. Hac/et bir ç/algı da vurulur, ay/kırığı Ç/engin ki; Şed makamından göçülür k/alemliğin Homeros’una Nefha’nın t/esirindeyim, g/afilim ! G/ah gül dudağına d/okunuş G/ah fesleğen saçlarını okşar k/adın. Sıfat t/ecelli ; V/akit Hacer’in İsmail’ıne. gordion 19/09/2017 |