CEMİLEMİZ
Ya dualarımız eksikti biraz
Ya da çok fazla iyiydi bu dünya için. Daha ömrün ortasında derken ayrıldı aramızdan Gönül alan gülüş. Son ana kadar vazgeçmedi kendinden Siz de vazgeçmeyin demişti, Söz aldı “sonuna kadar ama” diyerek.. Ah ..Cemilem… Yenilsen de görmedik mi nasıl savaştığını, Duymadık mı dişlerini sıktığın acılarını. Yaşamla arana giren kanserin yüzüne tükürdüğünü Bilmedik mi her gülüşünde. Daha erken On yılda bir gelen ölüm diken. Çok körpe yürekler var ardın sıra yığılan Bebeği gibi sarılır kardeşlerin ayacıklarına, Anan bir kundak sarar fesleğen kokulu Yeğenlerin bilmiyorlar yas etmeyi uyan. Uyan da serp yine gönül alan gülüşünü Bak Ak Dağ’ın karı eteklerine inmiş Buz gibi tutar ,Erol abin içini. Handan yutar ağrılarını. Ben yine “yollar yormasın seni” türküsünü söylerim Uyan uyan saçları beyazladı Evrimin, Eniştelerin boğuk boğuk konuşur Arkadaşların tükettiler gözyaşlarını Uyan,uyan da, Biraz daha kal bizimle.. Devrim Ser ÇİNDEMİR |
Allah rahmet eylesin inşallah.Çok da gençmiş daha.Melûn hastalık ! Hangi bedene girse almadan gitmiyor işte. :(
Mekanı cennet olsun .Size, ailesine ve yakınlarına başsağlığı diliyorum.