DEL'EYLER BENİ
Ara da sıra da hâl hatır soran
O nâzik dilleri del’eyler beni. Sevdâ merhemini gönlüme süren Kınalı elleri del’eyler beni. Sanki inci ağzındaki dişleri Sallanıyor küpesinin taşları Ceylan bakışları hilâl kaşları Yüzünün alları del’eyler beni. Bir tutmazsın beni herhâl elinen Gönlümü fethettin bir tek dilinen Yürüdükçe nazlı nazlı salınan O ince belleri del’eyler beni. Yerimde olsaydı çatlardı kaya Kumral zülüfleri bağlanmış aya Bayramda, seyranda süs olsun diye Taktığı gülleri del’eyler beni. Aşk yüzünden şu Kara’nın çektiği Balı buldu yeter artık sektiği Tarayıp da ak gerdana döktüğü Saçının telleri del’eyler beni... Hanifi KARA |