DİKEN OLSAM
O nâzik bedenin incinir diye
Diken olsam batmam senin eline. Mevla’m nasip etse ben doya doya Her gün kollarımı sarsam beline. Yoluna baş koyar paşası, beyi Âşık mâşûkuna verir her şeyi Sevgimize ortak etmem kimseyi Kıskanırım bülbül konsa gülüne. Kimi yaya gider kimisi atlı Seven sevdiğinin yanında mutlu Nazlı yârla sohbet etmek ne tatlı Şeker mi bulaşmış bilmem diline? Görünce gönlümü kaptırdım sana Ne güzel doğurmuş doğuran ana Kırk yaşından sonra ne oldu bana? Kapıldım giderim aşkın seline. Yâre kavuşmadan Kara’m ölmese Aşkın çiçekleri açsa solmasa O diyarda başka kimse kalmasa Senin güzelliğin yeter iline... Hanifi KARA |
Kutluyorum.....saygılar Değerli kaleme.....