İki şey insanı çileden çıkarır; söylenecek yerde ağız açmamak; susulacak yerde lakırdı etmek. SADİ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
YANIYOR ESKİ ATAŞLAR…
durunur
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 1821 okunma
 YANIYOR ESKİ ATAŞLAR…Ne zaman elim değse Kirpikler kırılır, düşer parmaklar Yüzümde yol bulur, Dermansız fırtınalar… Hiç dönülmeyecek Gidişler saklıdır heybemde Hiç dönemeyeceklere yakılır çağrılar… Ayakta böyle heybetli Durduğuma bakmayın dostlar Kızılırmak misali Damarlarımda dolaşır sızılar… Bize böyle söylenmedi yaşam Yenilendikçe hayatlar Gidermiş analar, babalar… Taşını sıksam suyu çıkar hani Yüreğe oturan taşın Suyu sıkılmıyor be dostlar… Ana! deyince Saklanıyor zaman Bakışlar har, gözbebeğinde yanıyor eski ataşlar Hiç dönemeyeceklere Kapanıyor bizden yana yollar… Ne garip cilvedir “yavrum” sesi bedensiz çağlar… Ah! Dönüşü olmayan gitmeler. Bir tek Kulağına okunan salâ’nın Namazıdır geçmeyen Hiç dönemeyeceklere Hep, Cennet olsun, Bizi de bekleyen… Nurcan Yalçin |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YANIYOR ESKİ ATAŞLAR… şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
durunur
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 12.1.2011 13:33:01
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1821
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
ataşlar yanacak hep kavuşana dek...
işte o zaman cennet olacak.
güzeldi şiiriniz tebirkler