GÖNÜLLÜ ÖLÜYORUM
…………………
Şimdi ben saklambaç oynadığım Şehrimin çıplak sokaklarında Hayatın çilesine bürünüyorum Evet bir tek alnıma kazıdığın sensizlik Bir de köşe kapmaca da bölük bölük yarasalar Ne bir ses var geceyi bölen Ne de bir ay ışığı Dağların ardından doğacak Ben yüzüm gözlerinden ıslandığından beri Bu haldeyim işte Ne sanıyorsun Almasaydı koynuna beni hüzün Sever miydi ben bu kadar geceler Gidişin içimde büyüttüğüm adsız çocuk Bir kez daha ellerimi ellerinde bulsaydım Kim bilir nasıl değişirdi yazgım Ve ben gecenin hüznüne gömülüp kalmasaydım Kapanır mıydı birer birer yüzüme kapılar Kirletmeseydin bu kadar gecelerimi Ölür müydüm bu kadar gönüllü Her köşeden bir intihar çıkar mıydı önüme Efkarım bin beş yüz aklıma geldikçe Keşke diyorum keşke Keşke sana hicret eden son kişi ben olsaydım Oysa şimdi çölde yağmur bekleyen Tek başına bir kalabalığım Ve seni özleyen Belki de aynanda gölgen Neyle bağladın gözlerine beni Bir bilsem Kopamıyorum ne ettiysem Sensiz yapamıyorum ……………………………… Eğer indireceksen kirpiklerini Ben de vuslatı mahşere bırakıyorum Evet şimdi gönüllü ölüyorum Senin de yüreğinde ceset sabahlasın Kadir YILDIZ Şiirime yüreğiyle ses veren Meltem ÇİLOĞLU ablam a yürekten sevgi ve saygılarımla |
Lime lime dağılır aşk kırıntılarıyla...
Belki yaraslar da sebeplenir...
Zifiri aşklardan...
Kim bilir !...
Çok güzeldi şair...
Yürektendir tebriklerim...