Şapkalı proleter garibanların hayatından bir parodi çaldım,adı aşk!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Gönlüm ile az muhabbet ettim...
O da seni iyi tanıyordu benim gibi. Ve seni sevdikçe ne kadar sevindiğini söyledi. Parodi işin proleter kısma dalgası..Bahanesi yani... Şiir olmayan şu yazılanlar,tek heceyle aşk yani... Aklın yerinde mi? Onca zaman derlediğin bir kitabı, Neden yakıyorsun? O kadar çok güzel söz var ki içinde, Neden karanlığa itiyorsun onları? Gerçekten ciddi görünüyorsun, Emin misin arkadaşım? Bunu yapman için sebebin çok önemli olmalı! Çok merak ediyorsan anlatayım arkadaş. Benim okuduğum kitaplar vardı, Benim merak duyduğum sanatlar... Benim sevdiğim mısralar vardı, Benim takip ettiğim değişik modalar... Ben bir gün Okayama’daydım,bir gün Dublin’de. Ben bir ara esprisine gothic meraklısıyım dedim, Bir ara gıcıklığına yemek ustasıyım dedim. Ben böyle birşey yaşamamıştım hiç, Sanat diye zırvaladığım şiir bile, İşte o zaman gerçek yerini buldu. Neden bahsediyorsun anlamadım? Bilgisayarı 3 senedir kesintisiz kullanıyorsun. Ondan mı bahsediyorsun? Fazla merak iyi değil derlermiş de,inanmazdım. Saçmalıyorsun arkadaşım. Peki kimden bahsediyorsun? Ondan bahsediyorum. İçimin yağını eriten rind-i şeydadan, Aşkın olduğuna beni inandıran, Zümrüdümden bahsediyorum. Ben tanıyor muyum? Ben tanıyorum yetmez mi? Peki ne hissediyorsun onu düşündükçe? İnan ki şu sorun çok güzel bir soru. Onu düşündükçe hep mutlu oluyorum. Adına hep güzel düşlerim var. Heaven in Hell bilir misin? Bu cehennem dünyasında, Meleğim biliyorum onu. Bilmiyorum,devam et. Düşlediğimde onu, Yanımdaymışçasına onunla beraber, Onun hayaline odaklanıyorum. Bazen kendime çok kızıyorum. Severken de üzdüğümü hissediyorum. İnsan sevdiğini hiç üzer mi? Bana bunu söyleme ne olursun! Benim taklit yeteneğimi kimse kavrayamıyor. Bazen şizofrenik bazen de gerizekalı gibi davranıyorum. Ona karşı mı böylesin? Hayır tabi ki! Kime karşı? Sevmediğim insanlara karşı. Onu sevdiğini söylerken bu nereden aklına geldi? Çünkü o kadar sıkıldım ki ve o kadar yorgunum ki; Onun yanında,gözlerinde kendimi yitirmek istiyorum. Böyle söyleme ne olursun? Niye? Belli ki bu isteğin onu üzüyor. Onu söyleme,bunu söyleme. Sevdiğimi anlatan en güzel istek özlem değil mi? Haklısın! Gel seninle bir şarkı dinleyelim. Ne şarkısı? Gel kardeşim,gel! İmkanın olursa ona da dinlet. Hangi şarkı? Bu işte: -’’Gözlerim her yerde seni ararım Bir gün geçmedi seni aradım Anladım sensizlik bir boş hayatmış Sevgilim sensizlik bir boş hayatmış Biliyorsun bunu gelmiyorsun Kalbimin sesini duymuyor musun? Dilerim tanrıdan seni üzmesin Bir gün olsun yine bensiz güldürmesin’’ Beni bırakır mı sence bir gün? Şarkının içine ettin ya kardeşim. Sende biliyorsun,ben ilk defa birisine böyle davrandım. Biliyorum,bak şarkı da ne güzel diyor. ’Dilerim Rabbimden seni üzmesin, Bir gün olsun yine bensiz güldürmesin.’ Bu kadar sevmişken... Sen sevmiyor musun? Bu ne biçim soru,tabi ki seviyorum! O zaman korkma ve dua et.Ve her zaman... Ve her zaman,evet? Ve her zaman düşün onu. Dipnot:Şarkının tamamı ve devamı: www.youtube.com/watch?v=-KYm8mAuT7U |
Bu konuda kendi noksanlığımın farkındayım.Ama, daha önce bir değerli arkadaşıma yazdığım gibi size de yazmak istiyorum.Anlamadım,anlamadığım şey üzerine de anlamış gibi bir şeyler yazmayı doğru bulmuyorum.
Tabii anlatmak zorunda değilsiniz.Herkes kapasitesine göre anladığı kadar anlar gider.
Ben, sizi çok seven birisiyim,tereddütünüz olacağını sanmam.Samimi düşüncelerimi yazdım ve sevgilerimi sunuyorum.