Gözlerimi kapatınca geldüş olsun senin adın düşlerimde ağlayan kadın buz keser rüyalarım yüreğim böyle çarparken geceye soluk bir mavı olur düşersin yastığıma gözlerimi kapatınca gel ellerim dağ toplar gözlerim deniz bir ruhta iki ayrı bedeniz belki aşktın belki özlediğim düş sende her mevsim bahar bende çoktan bitti kış eşgalini unuttum mutluluğun sabıkalı gecelerimden sıyrıl kır hücrenin zincirlerini ve gözlerimi kapatınca gel bağla gözlerini bulutlara bağla şehla sevdalara sokul usul usul sus !şimdi sus Allah aşkına acıya inat sus! feleğe inat sus! bak baharlar doldurdum ellerime çöl vurgunlarına inat iç! kana kana olanca sususluğunla gözlerimi kapatınca gel sen gözlerimde oturan kadın sen bana erken ben sana geç sil bir kalemde sil geç bir kalemde geç aşk deme bana sakın belki sen aşksın tepeden tırnağa her zerren aşk kesmiş bakma bana öyle öksüz gözlerinle ben toprağa hasret ben kendime yabancı ben ecelin dudaklarında ıslak serçe sen kış ortasında mevsimleri şaşırmış badem çiçeğim baharlar gelmeden gözlerimi kapatınca gel yüreğim demli çay kıvamında hüzün tutar yüreğimde eşkiya artığı geceler kanar mayınlar patlar kirpiklerimde sen gelirsin aklıma direnirim aşka hüsam bir şarkı takılır saçımın her teline sus! sus! konuşma sus Allah aşkına yüreğime yüreğini bandıran kadın kalbime düştü bu gece adın öylece kal ve son bir teleşla gözlerimi kapatınca gel NİLÜFER GÜR GÖKDEMİR |