Sarıldın boynuna toprağın taşın
Hüsranı lâleden derdin uyandın
Kaybettin izini yolun yoldaşın
Sılayı tenine sardın uyandın


Bübüller güllere oldu yabancı
Demlenir ruhumda o sinsi sancı
Kalmadı kirpiğin yaşa inancı
Kendini boş yere yordun uyandın


hasretin ateşi üşütse bizi
Bulanır Katrana gecenin yüzü
Ozanın gönlünde ağlarsa sazı
Sebebi aşk imiş gördün uyandın


Bir kabuk içinde saklıdır inci
Her güzel boynunda başka sevinci
Gamlara boyandım duy sefil hancı
Saati vuslata kurdun uyandın


Nisyanmış her aşkın sonu ezelden
Vefa var mı diye huysuz güzelden
Hazanın koynunda solan gazelden
Gizlice sordun da sordun uyandın


Yusuf zindanında verildi karar
Yetmez mi kendine verdiğin zarar
vefasız maşuktan olunca bizâr
Aşkı şafağından vurdun uyandın


Nilüfer Gür Gökdemir

silifke



Ahımı aldın hep, hem de boş yere
Şu yürek bu yüzden, gör pare pare
Elin sözlerine, kandın kaç kere
Gelip te karşımda, durdun uyandın....Aşık Lüzumsuz



Dünyada çektirdin eziyet çile
Dost dediğim bile, eylerdi hile
Bu işin sonunu sen bile, bile
Kabirde başıma, geldin uyandın...... AYHAN KOCABAY