KANIMDA BARUT KOKUSU
çiğ düşen yanaklarından toplarım baharı
geç bahar sürgünü gözlerinde içerim demli çay kıvamında hasret denen illeti. Torosların alnına yazılmış toroslar kadar dikbaşlı sevdamın kaderi kanımda çıldırırken barut kokusu en bakir aşkların kundağını çözer ellerim ellerim kan revan... sen bilmem kaçınsı demindeyken gecenin bülbül sesi ağıtlardır, içimden eskittiğim takvimler. farkında olmasanda zamana kilitledim senden kalan o esrik masalı kumsallar ezbere bilir adını bilirde susar okyanuslardan çaldığım bir damla suda gizli yüzün her kıyıya vuruşunda köpük köpük kudurur hasret susarım susa kalırım yaralı martının kırık kanadında çıldırır kanımda barut kokusu senin adın deniz olsun ben kumsala böyle mahkumken dilime doladım bölük börçük düşleri kekremsi tadı buruk buruk aşkın ondan acıtır sevada şarkıları ondan ağlar masallarda ki masum peri beklemem artık gözüme gurbet düşüren seheri tutuşur tenim alev alev çıldırır kanımda barut kokusu sen kokan kumsallarda beklemelerim kanar gizlice gizlice içerim dudaklarının tuzunu bir damla denizden sevdama tuzak kuran dağların gölgesi düşer yanan suların bağrına kanıma ters düşer barut kokusu.... torosların alnına yazılmış toroslar kadar dik başlı sevdamın yazgısı yetim bir aşk ağlar büküp boynunu intiharlar caydırır aklım işte o an! çıldırır kanımda barut kokusu NİLÜFER GÜR GÖKDEMİR ANTALYA |
Şiiri çok beğendim...
.
..................................................... Saygı ve Selamlar..