Büyüt yüreğini afroditizm uyaklı aşk çiçeğim,
Ellerimizin altından kayıp giderken zaman.

Güneşini dağlar ardında bekliyor mevsim mevsim,
Küskün çiçeği kadar nazik yüreğinde hikayelerim.

Başım dönüyor,battıkça mesut ediyor sana sevgim,
Avuçlarımda birikiyor damla damla yağmurlarım.

Eriyip geçtiğim hasretin,odamda yine büyük devrim,
Huysuz bir ayrılığın dikişini tutuyor acı yalnızlığım.

Hangi mevsim bizim diye soruyorum,Hangi evrim?
Güneşin batışında mı başlıyor yoksa sensiz devinim?

İki şişe ile bayılmayı zafer zannederken aşk katiplerim,
Ben sevginle yanmak için ayığım,şahittir gecelerim.

Gözlerimi diktiğim yollarda,adınla başlıyor ümitlerim,
Şimdi bir anne duasında seninle olan tüm hayallerim.

Ve;

Belki de rüya ve her an gidebilecek kadar kısa nefesim,
Ama battıkça mesut olan bir sevgi,bende ki sen yitimim.