…Ölü Gibi Yaşamam Artık…
Her nefeste ölümdü ayrılık,
Her nefeste zulümdü özlemin… Yaşamak hep böyle kederli miydi? Bilemedim… İnsan kaç kere doğardı ki hayata… Bin kere doğsak da Hayat zordu Ne yapsak da vurdu, Vurdu… Vurdu… Güz fısıldadı geceye, Baharı özledim… Gözlerimi kapattım aydınlıklara, Doğan güneşle ölmem geldi… Taşıyamadı umudum beni yarınlara Yorgundum oğlum…. Sensizdim… Sensiz… Hayat yaşanmıyordu sensiz Karar verdim Bende öleceğim… Ölü gibi yaşamam artık… 01/08/2007 Ayşegül TEZCAN |