Seni düşündükçe mazimden kopuyor
Düş bahçelerine papatyalar ekiyorum
Gözlerimde her bir yaprak muamma
Her çiy damlasındaki hüzünle
Bir fotoğraf karesinde donuyor zaman
Gözlerin kadar keskin unutmak…
Unutmak mümkün az sevdiysen
Ve ölümsüz değil sözlerin
Özlemlerin gölgesinde sevmediysen…

Alacakaranlık boğuyor düşlerimi
Göz yaşartıcı bir hüzünle
Sıraya dizdim harfleri şimdi
Oynadığım bir sözcük oyunuydu
-ki gereksizdi düşler…
Bir o kadar lüzumluydu gerçekler…

Anladım geç de olsa
Derme çatma mutlulukların diyarı hayat.
Ama yine de sevdim denizi, rüzgarı
Uzak kıyıları
En çok da seni…

Avuçlarımda kalan son şiirdi
…Felekten çaldığım bir avuç mutluluk.
Muamma bir sevda öpüyordu dudağımdan
Öldürmüyor…
Süründürüyordu…

Cennet bahçelerinde düş papatyaları
Göğsümde titreşen mavi alevler
Acının şiddetiyle etrafımı saran denizler
Dalga dalga yandılar ahımda
Ve ben hep inandım güneşe, Ay’a
En çok da sana…

Geceler karanlık bir bahçeydi
Aşka düşerken kırmızı güller
İri bir gölgeydi yokluğun
Üzüyordu… Süzüyordu yalnızlığımı…
Uykusuz çıplak bir pençeydi bağrımda
Derin bir soruydu rüzgar yüreğimde
Yarı çıplak bir nefes ıslanırken dudağımda
Adım gibi biliyorum doğru yerde değiliz
Bu dünya bizim dünyamız değil

Farklı duygulara ait iki şiir imgesi
Tekini kaybetmek uğursuzluk ki
Kara günlerin habercisi tekilliğim
Başka biriyim sanki küllerimde
An ki yaşanmamış birikinti
Ben ki çok değişmişim yokluğunda
Ceplerime doldurmuşum sesini
Ezberci gülüşlerimde hüzünlü bulutlar
Yazdıkça susuyorum özlemi… Bir de seni…
Ne mümkün anlatmak.

Her gün biraz daha büyüyorsun içimde.
Büyüyünce ne olursun bilmiyorum da
Koru beni kendimden… Ben seninim.

Umutsuz bir şiir oldum yine affet
Hep yaralı, hep yamalı yapraklarım
Eylül… Gözümde sakladığım solgun bir hüzün
Avuçlarımda ağlamaklı gizli bir ölüm
Düşlerimde bile umutsuz bir gül’üm
En güzel ölüm ayrılık –ki
Tüm kavuşmalar dindi yapraklarımda
Vuslatın olmadığı bir yerdeyim şimdi

Tuhaf bir güzellik bu bendeki
Bir gülsem karanlığın ışıklanacak
Oysa…
Ay yüzüm sürgün gecede
Her gölge sana benziyor
Sisler ötesinde bir ses
Bir nabız nefes nefes

Karanlığın orta yerinde…

Hoş geldin en güzel düşüm
Ne iyi ettin
İçim üşümüş…

“Bir şiir daha yaktım üşümüşlüğüme.
Seni de bulursam alev alev yaparım.”



Ayşegül TEZCAN