turnalarne olur can’a bir seslen ve de ki * . . . bir turna yakaladım gagasından deniz donmuştu gözlerinde gazel rengi atlar koşuyordu harelerinde ve kar topluyordu yeleleri ellerim hüzün ellerim kırık sazlı toprak bir avuç yanık turna kokusu çakıl taşlarının şarkısıydı o güzel kuşlar deniz hep dövdü içimi gün döktü kirpiğini kuzeyde kıstırılmış yeşilliğe önce gölgelerden korktular öldürdüler tüm aşklarımızı sarıldığım rüzgâr yaralı çocuk yüzümde düş kurdu sonra düştü gün çekti perdesini saçaklarda güneş yok artık seyre daldı gözlerim gölün yansımasında morca gölgeler açalım mı mezarları öpelim kuşları dudaklarından dağların şarkısını söyleyelim dağların şarkılarını eteklerinde açan begonyalara Aysu * su yolu |
uzun zaman şiirden ve şiirlerinden uzak kaldım
ama...seni okumayı seviyorum can.
sevgilerle,