38
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
3047
Okunma


Ezgilerimin altında adın
Üşür hasret
Keskin nükteli
Ozan türkülerinde
Gözlerin, rengi soluk
Ve eylül düşmüş üzerine
Toprağa bulanık her yerin
Şivan kokar sessizliğin
Damlar direnişim avuçlarıma
Uçurumlardan sana düşüyorum
Her yerim kan
Sızı ki... Revan
Hoş özlesem,
Soyutlanan adına kuş kederim
Sığmaz...
Hayalini içer
Yüreğimin en zayıf yanı
Mütebessim ağlarım
Şiirler döktüm ardına
Uçurdum güvercin kanatları
Paçasında lahika özlem
Sürüldü ebedin sürmeleri
Alnıma
Kırık bir çift kanat
Düşer topuklarıma
Alışıklığım nasır
Her adımda
Figan gülerim...
Kırar mı kurşun kelâmı
Dindirir mi açlığını heybemin
Sarılsam kil rengi kumaşına
Kokun gelir mi sahi?
Hâlâ
Öykünürken kuytularında
Rüzgâr hecelerimde
Ilık bir yel daim mısralarımda
S/ayıklar durmadan
Uzak
Yakın yolları
Baba...
Babacığım...
Edebiyat defteri yönetimine şükranlarımla saygılar.
5.0
100% (31)