itiraf...yâr ben bir hata ettim ve yakamozlar beni affetmeyecek! zira dönüşünü beklemeyip... ayışığında sensiz yüzdüm. daldığımda hasretten zifiriydi ya ten; barudî oldu mavi deniz o sulardan çok sensiz... o sulardan çok yalnız... sahile çıktığımda. yâr... misinalar ucunda minik lokmalar beni affetmeyecek/ zira... karanlıktan korkan o şen şakrak balıkları bir bilsen.../ nasıl üzdüm. kayaların/ koyların aklı karıştı yengeçlerin kırk yıllık evi değişti yemyeşil far uçup gitti/ dağların... gözkapaklarından. ve kırgın gözlerinin çok doğrucu aynasında; makyajı dağılmış yıllar boyu ağlamış doymamış/ doyurulmamış pişman bir kadın yüzüydü ertesi gün marmara. yaz’mış gibi kokmadı burnuma kavun tatsız tuzsuz buzsuz rakı’m hakkını helal etmedi/ yazık... sevdandan ötürü her daim divane bu baş hiç sarhoş olamadı; dönmedi dönmedi/ kabul! hatalıydım. ama dönmemiştin dönmemiştin... dönmemiştin bir türlü bana! yâr.../ ben bir hata ettim; ve haritalar bile beni affetmeyecek! zira onu ihanetimle vurduktan sonra marmaris artık ölüdeniz. şimdi!../ söyle de değiştirsinler dik yokuşlar üstüne diktikleri o lacivert levhaları. JD/ Marmaris... |
sevdandan ötürü her daim divane bu baş
hiç sarhoş olamadı;
dönmedi
dönmedi/ kabul!
hatalıydım. ama dönmemiştin
dönmemiştin...
dönmemiştin bir türlü bana!
Şiirlerinizden genellikle bölüm almam ama bu defa istisna...
Yukarıdaki bölümde öyle zarif bir geçiş var ki...
Bu sebeptendir
USTALIĞINIZA ve SANATINIZA
SAYGIM SEVGİM HER DAİM
diye her defasında seslenişim