Sevgi, Sevgi Yine Sevgi
Siz îman etmedikçe cennete giremezsiniz,
Birbirinizi sevmedikçe de îman etmiş sayılmazsınız… Hadîs-i Şerif Biri ona, hakâretle laf atsa Hiç kimseden, öç almayan sevgidir. Gülü gonca o öyle bir bahçe ki Zaman geçse, hiç solmayan sevgidir. O; iyilik, doğuran bir anadır Yazılanlar ya sanadır, banadır O dâima, güzellikten yanadır Çirkinliği, hiç bilmeyen sevgidir. Değerleri, haset aldı, kin aldı Sevmek/saymak düne kadar doğaldı Nefret hissi günden güne çoğaldı Hep ağlayıp, hiç gülmeyen sevgidir. Arka çıkıp, kabalığı örtmeyen O cevher ki, hiç bir âlet tartmayan Şunu bil ki; iyilikle artmayan, Kötülükle, azalmayan sevgidir. O gül atar, hiçbir zaman atmaz ok Onda “lâ” yok; gözü/gönlü her an tok Toptan sever; kıskançlık yok, kini yok Bir bütünü, hiç bölmeyen sevgidir. Bizlere rehberdir O Habîbullah Öyle halk eylemiş, O yüce Allah Mahlûkâtın özü; MUHEBBETULLAH Her şey ölür, hiç ölmeyen SEVGİ’DİR… Hanifi KARA |