SENSİZLİK RÜZGÂRIBen senden çok sevmiştim o simsiyah gözleri, Sen beni hiç görmedin ses vermedin çağrıma. Senden bana hatıra bakışının izleri, Seni ne zaman görsem ağrı girer böğrüme. Filizlendi gönlümde diktiğin tüm fidanlar, Celladı aşkımızın küçük mumdan adamlar, Buz kesti ayrılığın kanım kalbimden damlar, Sensiz mümkün mü çare, sızlayan şu ağrıma. Ey sevgili ne kalmış dön bir bak eserine, Kendini koyabilsen keşke benim yerime, Ben yine de razıyım yazılan kaderime, Bir kere inansaydın eğrim ile doğruma. Kalbimi kavurduğun volkanların külüyüm, Ben o günden bu yana divaneyim deliyim, Ah zalim bilmiyorsun ben yaşayan ölüyüm, Sensizlik rüzgârları esiyorken bağrıma. Artık bâd-ı sabâlar esmiyor seherlerde, Kaç aşık heder oldu bu çetin seferlerde, Ümit’in umutları sürünüyor yerlerde, Kimse doğru demesin varsa benim eğrime. Ankara- 01.11.2010 Ümit Zeki SOYUDURU Şiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç İNAL hanımefendiye sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. |
Kendini koyabilsen keşke benim yerime,
Ben yine de razıyım yazılan kaderime,
Bir kere inansaydın eğrim ile doğruma.
yine fevkalade güzel bir şiir okudum sayfanızda
bu sayfaya ugrayıpta şiir tadında şiire doymamak mümkünmü efendim.
Sevinç hanımda son derece güzel ses olmuş dizelerinize
selam olsun bu güzel eseri bizlere sunan dost yüreklere .
ilhamınız bol olsun Ümit bey saygılar.