RÜVEYDÂ
Nasıl oldu, düne kadar öyle ki
Ayrı iken, biz bir olduk Rüveydâ. İyi günde, kötü günde vefâlı Kendimizi, bir dost bildik Rüveydâ. Kalmasın gözümüz şüphede, şekte Her şeyler güzeldir her halde ilkte Bu ne hâldir, görmeziye birlikte Elde değil, âşık olduk Rüveydâ. Ne yapsın zavallı yeri pek darsa Her şeye katlanır eğer yâr yârse Düne dâir, acı/tatlı ne varsa Tüm mâziyi, birden sildik Rüveydâ. Kelimeler biter sanma övmekle Giden gelmez sen dizini dövmekle Anladım ki birbirimiz sevmekle Biz huzuru, yeni bulduk Rüveydâ. Aşk şarabın içtik kandık bu sabah İçmekle kalmadık, yandık bu sabah Kıraatle seni, andık bu sabah Adın ile, namaz kıldık Rüveydâ…(*) 26/10/’10 Hanifi KARA (*) Rüveydâ: (kadın adı) Hoş, ince, nâzik. |
saygı ve selamlarımla