saydam izler
saydam izler
bırakırdın hayatımın çeperinde ıslak kararsız ve yeşile çalan şehrimin her kapısında her odasında seni senle aldatırdım sen hergün yeniden böyle güzel ve aşık bense yarım korkak ve gereksizce ürkünç olmalı mıydım bu kurak güneşin ikliminden günaşırı anılar susuyorum sana geceyi içimde uyutuyorum her sabah yeni bir dünyada doğuyorum sana kelimeler topluyorum yarım kalan şiirlerden geriye ankara soğuktur bugünlerde alışkın değilsin üşümeye bu acı soğuğa dayanmaz ellerin gözlerini çiziyorum girdiğim tüm dehlizlere alev alıyorum sen gideli yıllar oldu belki sayamıyorum parmaklarımla sana şiir yazmayı bırakmadım parmaklıklarımda |