İÇİMDEKİ UKDE
Öyle muammâsın ki, bir türlü çözemedim
Ne yapsan da sen benim, içimde bir ukdesin. Adam gibi sevdim ben, bu yoldan bir dönüş yok Bir kere gönül verdim, eller ne derse desin. Aklım asılı kaldı, ne yapsam da o gözde Bu söylenen tüm sözler, emin ol saklı özde Candan sevdim ben seni, sanma ki sâde sözde Eğer yalanım varsa, çekinde dâra asın. Bu ne biçim bir bakış, sevgi selinle yıktın Teslim aldın gönlümü, aşkın bayrağın diktin Gözlerimden yol bulup, birden kalbime aktın Bu nasıl bir güzellik, Hûri misin, sen nesin? Ara sıra selâm sal, ben ona da râzıyım İstiyorsan vereyim, ben cana da râzıyım Yeter ki sen mutlu ol, ben buna da râzıyım Bu kadar kahir, sitem, bana mı düştü yasın? Kıskanırım ben seni, koluna eli takma Beni bir kere yaktın, başka kimseyi yakma Ne olurusun sen beni, beni aşksız bırakma Eğer aşktan mahrumsa, kalpler bağlıyor yosun… 17/10/’10 Hanifi KARA |
Eller sefânı sürdü, bana mı düştü yasın?
Beni yaktığın gibi, başka kimseyi yakma
Kıskanırım ben seni, habersizce gül takma
Ne olur gülü susuz, beni aşksız bırakma
Ondan mahrum kalınca, kalpler bağlarmış yosun…
Merhaba üstadım hayırlı akşamlar efendim. Süper bir şiir okuttunuz yüreğinize sağlık.
Ellerin sefaâsını sürdüğünün yasını neden siz çekesinizki bırakında sefayı süren çeksin.
Şiir çok güzel Selamlar Saygılar...