Suskun bir geminin kaptanı gibi dudaklarımdan dökülen bir çift söz
Ve gözlerimde ağlara takılmış gümüş balığı hüznü…


İki damla ben soluyor süzgeci
Can verirken gözbebeğinde çekili resmim
Çıplak dudağımda soluklanan cümleler
Ahdimin imgelemi...



Simsiyah bir hayat seriliyor önüme
Mavi gözlü gökyüzü turnasız giyiniyor geceyi
Dilimde yabalı kelimeler eşlik ediyor sevişken türkülere
Gözlerimin kıyısında kısa bir gecikmeye özürlü telaş
Saklı sebeplerimle sarılıyor gözyaşlarıma...



Dağ suyu özlemleri tekmil veriyor matemlere
Dingin gövdesinde lügatin patlıyor fücur...


Kifayetsiz sözcükleri rüzgâra verip
Toprağa döksem uyanmayan baharı
Siyahın gölgesinde göz göze gelip uzağımla
Bir göğüs boyu gömülüyorum ağırlığınca...




Bu adı yok sızı kibirli
Kulak hevesinde vakti zaman
Dudağında küskün bir ıslık ilişmiş/ağır ezgi
Oysa öznel cümle kurmuştum/yüklemi asi
’merhaba’nın öznesi bir beden gizli...



Işığını çaldıkça insanlar gözlerimin
Kapattım yüreğin kızıl çanlarını, azaldım uyuduğum mısralarda...
Sus dokunmuş bir melodide
Kırgın bir es geziniyor şimdi
Tanrının adına yalanlar savuruyor
Tinime ince değiyor günah/çığlığım büyük
M/eziyetle ateşinde yaktıkça Amar
Dirildi alnım harıyla
Bilmedi
Bilemezdi yazgı kahkahayla şakalarımda...


Günahkâr ellerin dua külleri serpildikçe gökyüzüne
Zifire boyandı aşkla mavi
Anladım ki;
Yüreğin azabı Tanrının ahdi...