Dokunsam içime, yaprak yaprak intihar dökülüyor usuma
Bu sarı yorgan, bezm-i elestten yadigâr aşinadır kokuma….


Ve baharın boynu vuruldu
Bir ihtilal soğukluğunda
Muştusu verilirken eylülün
Hüzün çiçekleri açar yeni mısralar...


Lal ninniyle dillenir, âmâ gördüğüyle kanatır gözlerini
Öğüdü yuvasında unutur yeni yetmeler
Hüthütten öğrenmiştir aşkı
Aklı biryan, yüreği üryan
İşveyle yurduna göçen kuşlar…


Şimdi kırık bir nefesle yazma v/aktidir
Şiir şiir içsin mısralar hicran şerbetlerini
Koşulsuz müebbetle zincirlensin kardelen zemheri yatağına
Şimdi pembe ve mavi tutsak şile bezi firkate...


Eyvah…
Gözyaşları yakıyor kirpikler örtündükçe
Şimdi güz sancısı gamzelerde
Şimdi her yürek gam zede…



Kilitleyip gönlünün kapısını ruh külü bir bedenle
Ah eder hazan sabahlarına alaz deyişler
Bırak sarıya dönsün kentler
Ve nasiplensin gece ülkesinden gelen hüzünkar şiirler
Bırak kaldırımlara düşsün imgeler
Bırak toplasın şairler…
Hece hece
Mısra mısra
Dörtlükler
Devrik cümle omuzlara eylülü yük(lemle)sinler…




Kurak baharların dönencesinde firak
İki yakası hüzün/ağır vebal
Buz kesen bin bir düşle zemheri bakıyor yine
Yarınlara yaftalı rüzgârlar yüz sürdükçe
Hicranın kutlu urbalarında üşüyor
Baldıran acılar yıldız yıldız batınca gece boylarına
Tehir edilmiş düşüncelerin yamacından düşüyor ay…


Ürkek bir korkunun koynunda şimdi deli dolu sayıklamalar
Külahını açmış beklemekte yanılsamalar…


Devrik omuzlarında derin bir ah ısırgandır şimdi
Yazılır siyah sayfaya
Çalınmayan kapılar nabzını tükettikçe
Tevhit-i zata sığınır dudak arası dualar
Cümlelerde ferman-ı ef’al şiire es
Ve gaiptir özneler…


Hal üzre
Her fiil çekimlenir kıt kanaat deyişle
Ve her hüküm muhtaçtır firkatine
Ağlaştıkça eylülün hicran yüzü
Mücrim yolcular dejavu uykusundan dönmekte…

Eylül dökülünce ıra yolların sevilerine, bağ içinde gül yanar
Ömür buhurdanlarda nefeslenir, bülbül-i gaga otağ içinde yanar…