Islaktır benim yüreğim, eylül yağmurlarından
Hem de sırılsıklam
İnce yağar bazen sızar yüreğimin çeperine
Süzülür oradan köklerime
Sağanaklar bırakır yamaçlarıma
Gürültüyle boşalır, susuşlarımda
Yankılanır sesi sisli gölümde
Eylül’dür, toplar bulutlarını etrafına
Hükmeder düşlerime
Kaynağı bitimsiz bir nehir gibi
Yağar yüreğine kimsesizliğimin
Toplar denklerini denizlerin
Kime aitse kucağı
Tüketmeden sevda ezgilerini
Akıtır yağmurun gözlerini
Simsiyah bir geceye çarpar damlaları
Rüzgâra bile eğik değildir boynu
Beyaz kavuşmalara benzer
Eylül’ün toprak kokusu

Tunç yapraklar üstünde hercai damlası
Sevda kafiyeleri arasında ki asil serseri
Şiddete ihtiyacın var mı?
Ceplerinde son bahar yaprakları
Göğsünde yaz aşklarının kırıntıları
Güllerininse saçları saman sarısı

Mevsim çıplaktır eylül’de
Kararsızdır yazda mı kalsın
Giyinsin mi güze
Bulutlar asi birer çocuk
Başına buyruk
Takılır kafasına göre
Öznesi yağmurdur eylül’ün
Yüklemi bulut
Göğün yükünü bırakırken,
Zamanın deltasına
Kulaklarda bırakıyor hüzünlü bir sukut