Bugün hayatından geçtim sesiz sedasız
Üstü başı yırtılmıştı tüm anıların
Öylesine duruyordun yüzün asık sevinçsiz
Bir açık hava kahvesin de elinde sigaran
Yürüdüm geçtim sokaklarından habersiz
Giderek renkleri koyulaşıyordu gündönümlerinin
Bir kilidin kapısında bekliyordu soruların; cevapsız
Ve kumraldı saçların sakalların uzamış kızıl
Her kelimeyi yüzüstü bırakmıştın
Ve bulamadığın her şeyi kaybetmiştin

Bana neden diye sorma sakın
Ben nedenleri sen de yitirdim
Savunmanın bin bir yüzünü gördüm
Zamanın uçurumlarına sözcükler düşürdüm
Kelimeler kana bulandı her damlada
Bir şey eksikti kahkalarımın perdelerinde
Hep arka bahçeye açılıyordu pencerelerimiz
Daha da acısı vardı oysa hayatın
Kaybolmak yakışmadı bize, bu karanlık yolda
Sürekli bir hayrat gibi aktı gözyaşlarımız

Ben mi seviyordum sen mi âşıktın ayrılığa
Usul usul giyindi üstünü elveda
En son şapkasını taktı hoşçakal
Sevmek dışlanan bir köpek gibi çıktı kapıdan
Son kez durup sevişilmedi
Ağır aksak adımlarla ilerledi kalbim
Oysa bir tatlı bakış yetecekti
Yüreğimi döndürmeye
Ben senin gölgenim şimdi
Sen benim hayalim
“Ayrılık sevgiyi arttırır” derler ya hani
Ben bu kâinatta sensiz bir zerre kaldım