Sabahları dağların zirvesine gömdüm Başlarına mezar taşı yaptım yıldızları Kışa döndürdüm eski yazları Güze boyadım yenibaharları
Eksik veya tam Yaşamıştık ne yaşanacaksa Geriye kalanlardan Alıp götürülenler fazla olsa da
Hüzünden kırmızı tuğlalar ördüm önüme Gözyaşlarımdan eylül yağmurları Kahverengi kattım pembe düşlerime Gecenin sesleriydi arkadaş yalnızlığıma
Uyuduğumu sanmıştım Meğer aymışım amansız sancılara Sarı güller kurutmuştum hayat sayfalarında Hep olmayacak çiçekleri ekmiştim saksılara Şu yürek kaç defa faka basmıştı oysa Asıl kahreden özgürken yaşamaktı zindanı
Macera arıyordum Derme çatma bir sandalla açıldım, Okyanusun en azgın dalgalarına Ve şimdi yalnız ilerliyorum ölümün şafağına
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YALNIZLIĞIN HAYAL KIRIKLIĞI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YALNIZLIĞIN HAYAL KIRIKLIĞI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Tüm ayrılıklar hüzne boğar seven insanı.Ama yalnızlık duygusu yaşama küstürür.O bindiğiniz derme çatma sandalın sizi yüreğinizi ısıtacak,mutlu edecek limanlara demir atması dileklerimle kutlarım.
Ölümün şafağında kayboluştur her ayrılık... Tükenmişliktir her vurgun... Şiirde bu vurgunu yeterince dile getirmişsiniz... Çok çok güzel... Bravo şair..