AŞK YAŞLANINCA AYRILIK OLURYüreğinde buruşmuş bir mendil gibiyim sen de Alışkanlık yaratan yılların getirisinde Ne kadar monotonlaşmışız anladım Yoksunluğumuzu hatırlatan bu mevsim dönümlerinde Aşk yaşlandıkça ayrılık olur Sevda mealiyle değil ana diliyle okunur Biz aslında gerçek süsü vermişiz yalan düşlerimize Sahte dualara âmin demişiz Ser vermişiz de bu uğurda Yürek verememişiz Seslenme sensizliğime Ağlar durur yüreğimin en kuytu köşelerinde Akıttığı her damlayı yazıyor günlüğüne Kırgın bir sessizlikle yaşıyorsun içimde Hızla başkalaşıyor zaman Seyrekleşiyor ben de kalanların Görülmeyecek kadar fulusun gözlerimde Kanatlarımın özgürlüğünü kırdım Benle yaşlanacak bazı anılar Okyanus kadar büyük, göl kadar doğal Ten sayıkladıkça sıcaklığını Beyin hatırlatır yapılanları Herkes biraz sana benzedikçe Gözler, benzersizi arar durur Her şarkıda titredikçe içim Başka kanallara geçiyorum, Dilini bilmediğim Aşk yasaklandı artık benim şehrimde Mutluluğu çarmıha gerdirdim Gülmeyi aforoz ettim yüzümden Gözyaşıysa cezalı Akmayacak öyle olur olmaz yere Prangaya vurulacak hele ki bir de senin içinse Bir kuyuya atılacak bütün sözler Hasta düşse de tüm uykularım Yitirdi tılsımını dudakların Firarda şimdi duygularım Külle kaplandı sana yangınım Son vizesini verdim senden kalanların |