EYLÜL...
ellerim üşüyor yine
düşmek üzereyim dalından eylül...bırakma beni sokaklar ayaz,üşüyorum yokluğun hengamesinde ağlayan bir serçeyim tut ellerimden eylül... düşüyorum gözlerimde bir heyula yıllardır kendimden geçiyorum. sanma ruhum huzur bulur deryasında aşkın büyüsü sersefildir vuslatın dudaklar kan içre kan kusmakta mevsimler boyu beynim kehmekeşler istilası tenim eriyor yakma beni eylül... kuytu masallar sakladım ziyasına duymadı beni eylül... hangi ismi koysam yakışmıyor halime kelimeler açıtıyor ruhumu beni de al yanına uçurumlarda koyma beni tut ellerimden eylül... AYŞE IŞIK UYANIK |
saygılarımla kutlarım şairi,
selamlar.